تشخیص زودهنگام ایسکمی با استفاده از سیگنال تغییرات ضربان قلب و شبکه های عصبی احتمالی بازگشتی

مقدمه: ایسکمی قلبی به وسیله ی عدم خون رسانی کافی به سلول های انقباضی ناشی می شود که باعث سکته ی قلبی می شود. بنابراین تشخیص غیر تهاجمی صحیح و زودهنگام ایسکمی قلبی نقش مهمی در درمان این بیماری و پیشگیری از نارسایی های قلبی متعاقب آن دارد. در طول سالیان متمادی، روش های مختلفی مبتنی بر سیگنال قلبی اخذ شده در ثبت های طولانی مدت برای تشخیص اتوماتیک ایسکمی پیشنهاده شده است. اما تاکنون تشخیص اتوماتیک ایسکمی در ثبت های کوتاه مدت به صورت یک مسأله ی باز باقی مانده است. در این مطالعه روش جدیدی برای تشخیص زودهنگام ایسکمی ارائه شد. روش ها: روش مورد استفاده در این مطالعه مبتنی بر تست های کوتاه مدت، تحلیل زمان-فرکانس سیگنال تغییرات ضربان قلب (hrv یا heart rate variability) و شبکه های عصبی احتمالی بازگشتی به عنوان طبقه بندی کننده بود. برای این منظور ویژگی های باندهای فرکانسی در حین انجام سه آزمایش اتونومیک برخاستن، تنفس عمیق و کنترل تنفس در 98 نفر (50 فرد سالم و 48 بیمار) استخراج شد و به عنوان بردار ویژگی در نظر گرفته شد. افراد مورد آزمایش با نظر متخصص قلب و انجام تست ورزش و آنژیوگرافی مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج این تحقیق نشان داد که می توان با استفاده از روش پیشنهادی و انجام تست های کوتاه مدت، افراد دچار ایسکمی را با دقت 88 درصد تشخیص داد. میزان دقت تشخیص افراد سالم 82 درصد بود. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که می توان از سیگنال ضربان قلب اخذ شده در حین آزمایشات کوتاه مدت اتونومیک و شبکه های عصبی، به عنوان روشی برای تشخیص غیر تهاجمی و زود هنگام ایسکمی استفاده کرد. روش ارائه شده ساده، سریع و غیر تهاجمی بود و نیازی به ثبت های طولانی مدت و تست ورزش نداشت.